SINXRON VA DIAXRONIK (YOZMA) TARJIMA: XUSUSIYATLARI VA QIYINCHILIKLARI
Abstract
shbu maqolada tarjimashunoslikning ikkita asosiy yo‘nalishi – sinxron (og‘zaki) va diaxronik (yozma) tarjimaning nazariy xususiyatlari, qo‘llanish sohalari va farqlari o‘rganiladi. Sinxron tarjima real vaqt rejimida yuqori kognitiv zo‘riqish, tezkorlik va psixologik barqarorlikni talab qiluvchi murakkab jarayon sifatida tavsiflanadi. Diaxronik tarjima esa chuqur matn tahlili, tarixiymadaniy kontekstni hisobga olish va semantik aniqlikni ta’minlashni talab qiladi. Maqolada ushbu tarjima turlarining professional mahorat shakllantirishga ta’siri, etik mas’uliyat jihatlari hamda zamonaviy axborot jamiyatidagi ahamiyati tahli qilinadi. Tadqiqotlar shuni ko‘rsatadiki, sinxron va yozma tarjima tarjimon faoliyatida birbirini to‘ldiruvchi mulhim yo‘nalishlardir.
References
1. Bassnett, S. (2002). Translation studies (3rd ed.). Routledge.
2. Gile, D. (2009). Basic concepts and models for interpreter and translator training. John Benjamins Publishing.
3. Newmark, P. (1988). A textbook of translation. Prentice Hall.
4. Pöchhacker, F. (2016). Introducing interpreting studies (2nd ed.). Routledge.
5. Seleskovitch, D. (1989). Interpreting for international conferences: Problems of language and communication. Pen & Booth.
